بهترینها را برای شما آرزومندم.

International Women's Day

روز جهانی زنان که در گذشته روز جهانی زنان کارگر نامیده می‌شد بزرگداشتی است که هر ساله در روز ۸ مارس برگزار می‌شود. این روز، روز بزرگِ برپایی جشن‌هایی برای زنان در کل جهان است. بسته به مناطق مختلف، تمرکز جشن روی بزرگداشت، قدردانی، ارائهٔ عشق به زن و برگزاری جشنی برای دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی زنان است.

روز جهانی زنان در برخی از مناطق رنگ و بوی سیاسی خود را از دست داده و تبدیل به مناسبتی برای مردان شده تا عشق خود را به زنان بیان کنند و آمیزه‌ای از روز مادر و روز ولنتاین شده است.

سازمان ملل هم از سال ۱۹۷۷ این روز را به عنوان «روز حقوق زنان و صلح بین‌المللی» به رسمیت می‌شناسد.

گیاه حساس)یا حساسه یا درخت گل ابریشم(، نمادی از جشن روز زن در کشورهای ایتالیا و روسیه است .همچنین گل میموزا  یا اقاقیای نقره‌ای یکی از نمادهای این روز است. گل‌های خوشه‌ای گردِ زرد رنگ آن در اواخر اسفند و اوایل فروردین ماه  در ایران ظاهر می‌شود.

8 مارچ روز جهانی زن 

بر تمام مادران
برتمام همسران 
بر تمام خواهران 
بر تمام دختران

بر تمام زنانی که زندگی و عشق را با تمام منتهایش ،بی منت ارزانی می کنند

بر تمام انسانهای عالم مبارک باد .

خجالتی نباشیم

هفته گذشته با یکی از بهترین دوستانم، که فرد بسیار با شخصیت و با دانشی هست در دفتر مجموعه قرار ملاقاتی داشتم. او شخصیت بسیار ارزشمندی دارد و من او را بسیار دوست دارم. اوالبته بسیار درونگرا، کم حرف و کمی هم خجالتی است. اما زمانی که صحبت می‌کند مطالب فوق‌العاده ارزشمند و کاربردی را ارائه می‌کند.

در حقیقت او جزو معدود افرادی است که وقتی با او حتی صحبت‌های دوستانه می‌کنم، خودکار و کاغذ در دست دارم، چون حتماً صحبت‌های مفیدی خواهد کرد.

در میانه‌های گفت و گو، صحبت به اینجا رسید که می خواهد برای رفع خجولی خود برنامه‌ای داشته باشد و می خواهد که دیگر خجالتی نباشد و من به عنوان پیشنهاد به او گفتم از آنجایی که بسیار زیاد بر روی ظاهر و پوشش خود حساس است و تصور می‌کند که دیگران به او بیش از اندازه توجه می‌کنند، از همین موضوع شروع کند و تصمیم گرفتیم که هرکداممان یک لنگه از یک دمپایی را بپوشیم و در یکی از مراکز خرید بسیار شلوغ در ساعت اوج شلوغی حرکت کنیم. (انجام کارهایی که به نظرمان خیلی عجیب است برای رفع خجولی و این که خجالتی نباشیم یکی از تمرین‌های بسیار مهم است که در دوره رفع خجولی و کم حرفی به صورت کامل در مورد آن صحبت کردیم)

و آنچه که محقق شد چنین تصویری بود:

تمرین کم حرفی

زمانی که در آن مرکز خرید با کفش ها و دمپایی لنگه به لنگه حرکت کردیم، این نگرانی وجود داشت که آبرویمان در خطر است اما پس از گذشت چند دقیقه قدم زدن در محیط مرکز خرید عملاً دیدمان به صورت کامل تغییر کرد و متوجه شدیم که اصلاً بقیه به ما توجه نمی‌کنند و این تصوّری اشتباه است که خودمان برای خودمان ساخته‌ایم!

جالب است که در میان صدها نفری که از کنارشان عبور کردیم فقط ۳ نفر به کفشمان توجه کردند که آن سه نفر نیز توسط صحبت‌های من و اشارات من در مورد کفشمان به این موضوع توجه کردند…

تفکر خجولی

شاید یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث می‌شود تفکر ما به گونه‌ای باشد که بیش از حد خجالتی به نظر برسیم این است که فکر می کنیم دیگران به ما توجه ویژه‌ای دارند و در صورت بروز کوچکترین اشتباه و اشکالی در ظاهر و یا بیان ما به ما خرده خواهند گرفت. اما حقیقت این است که هیچ کسی کامل نیست و ما اجازه نداریم که از ترس اشتباه کردن هیچ کاری نکنیم.

 

هدف از این نوشته این بود که:

·         یادمان باشد که برای خودمان زندگی کنیم نه نظر دیگران…

·         یادآوری کنم که اگر از خجولی رنج می‌بریم هرچه سریع‌تر برای آن راهکاری پیدا کنیم که بیش از این آسیب نبینیم.

(برگرفته از نوشته های آقای بهرام پور )

حقیقت تلخ است

چرا انواع فسادهای اقتصادی کوچک و بزرگ، زیاد می شود؟ چرا هیچ کس از وضع موجودش راضی نیست و حس می کند هرچه می دود باز به بهشت آرزوهایش نمی رسد؟

{این مطلب در روزنامه همشهری مورخ 19 آبان 94 منتشر شد.}

{ممنون از سید مهدی عزبز}(سیدی)

بیشتر از آنکه فقر مهم باشد، احساس محرومیت مهم است و بیشتر از آنکه در جامعه ثروت مسأله آفرین باشد، نمایش ثروت خطرآفرین است. اگر این حرف را بپذیرید، آن وقت است که می توانید بسیاری از معضلات جامعه امروز را درک و تفسیر کنید. چرا رشوه دادن رایج می شود؟ چرا نزول خواری فراوان می شود؟ چرا انواع فسادهای اقتصادی کوچک و بزرگ، زیاد می شود؟ چرا هیچ کس از وضع موجودش راضی نیست و حس می کند هرچه می دود باز به بهشت آرزوهایش نمی رسد؟ 

به این فرمول علمی توجه کنید: یکی از اصلی ترین دلایل فساد اقتصادی در جوامع، فاصله زیاد بین خواسته ها و نیازهای مردم با امکانات تحقق این نیازهاست. 

ممکن است خیلی ها در سطح درآمدی پایینی باشند اما یاد گرفته باشند هیچ وقت باحسرت به بالادست خود نگاه نکنند و درگیر این جمله خطرناک نشوند که مگر چه چیز من از بقیه کمتر است؟ البته آدم ها باید بکوشند روز به روز وضعیت خود را ارتقاء داده و با کار و تلاش به زندگی شان در بعد مادی و معنوی رونق بدهند. اما بحران آنجاست که ثروتمندان جامعه دست به بازی خطرناکی می زنند با عنوان نمایش پولداری! کم کم پول دار بودن برای عده ای نوعی شخصیت اجتماعی محسوب می شود. وقتی پول دارها با ماشین های چندصد میلیونی در خیابان ها مانور تجمل بدهند، وقتی آنها میلیون ها تومان خرج نمای ساختمان و دکوراسیون منزلشان کنند، وقتی آن ها ساعت های مچی چند میلیونی و موبایل های زر نشان خود را مدام در چشم فقرا بکوبند، آن وقت است که آب از دهان جوان کم سن و سال جویای کار راه می افتد که مگر من چه چیزم از بچه پول دارها کمتر است؟ پس تصمیم می گیرد تمام پول هایش را جمع کرده و فقراتی هم مقروض شود تا بتواند در پاساژهای برند پرسه زده و تیشرت و شلوارهای چندصد هزارتومانی به تن کند تا در این رقابت برای خود جایی دست و پا کند. 


این چنین است که وقتی حجم نیازها بزرگتر از امکان ارضاء نیازها باشد در نتیجه انحراف ایجاد می شود. از این جهت جامعه شناسان می گویند احساس نابرابری مهم تر از خود نابرابری است. این احساس است که انواع و اقسام ناهنجاری ها را می آفریند و هیچ پلیس و دادگاه و بازرسی نمی تواند از حجم آن بکاهد. چون دره عمیقی ایجاد شده که همه را می بلعد. حواسمان به این دره عمیقی که روبرویمان ایجاد شده، باشد!

آخرین درس عمو فیتیله ها

  

 چند روزی است از ماجرای عمو فیتیله ها می گذرد. همون سه عموی دوست داشتنی که بیش از بیست ساله که برای ساختن دنیای زیبای کودکی عجب نقشی بازی کرده اند. با تمام سختیها و مشکلات زندگی بزرگترها که شک نکنید برای این عزیزان هم وجود دارد، ولی دنیای زیبا و معصومانه کودکی را انتخاب کرده اند برای بازی در این دنیا.

 حداقل یکبار هم شده تبسم و لحظه ای شاد برای تک تک ما به ارمغان آورده اند.

تو دنیای بزرگترها خیلی سخته بی درد بمانی. زندگی بزرگتها خیلی درد دارد. همه ما طعم تلخ این درد را چشیده ایم.

من اصلا به این برنامه کاری ندارم چرا که کسانی متوجه مشقت تولید محتوا می شوند که دستی بر آتش داشته باشند. قصد دارم این مسئله را از منظر دیگری نگاه کنیم. به نظر شما آیا در دنیای بزرگترها به این راحتی اشتباه خود را قبول می کنند؟.

و از همه مهمتر به این راحتی و صراحت عذرخواهی می کنند. آخرین درس عمو فیتیله ها برای ما چیست؟

 این نکته قابل توجه و تحسین برانگیز این عموهای دوست داشتنی است و درس مهم و بزرگی اول برای ما بزرگترها و بعد درس زندگی برای کودکانمان می باشد. اول اینکه اشتباه خود را بپذیریم و دوم اینکه با شجاعت و صریح و به عنوان مسئول کار عذرخواهی کنیم. که از ارزشهای والای انسانی می باشد.

در زیر فقط به چند اظهارنظردر این مورد ملاحظه نمایید.

 راستى در پشت پرده این حرکتهاى جاهلانه و خائنانه ، چه عناصر منحرف و موذیى و نفوذى وجود دارند ، که براحتى ودر کمال جرأت ، برخلاف سیاستها و خط 

قرمزهاى نظام مقدس جمهورى اسلامى و آموزه هاى مسلم آیین نبوى(ص) ، اهانت به اقوام بویژه قوم آذرى و زبان وادبیات ترکى را جزو برنامه هاى همیشگى شان قرار داده اند!؟

کدام عنصر منحرف و خائنى ، وحدت ، همدلى و یکپارچگى ملت فهیم و رشید ایران را نشانه گرفته؟

کدام فکر پلید و دست ناپاکى با انگیزه هاى ضد عقلانى و ضدانسانى و نژادپرستانه ، در هر فرصتى درصدد تحقیر و تخریب مردم آذربایجان و فرهنگ و تمدن ترکى است!؟

مردم اجازه نمی دهند فرصت طلبان و دشمنان قسم خورده این مرز و بوم در این مقطع حساس که کشور در حال عبور از بحران های بین المللی و آماده شدن برای 

جهش اقتصادی است، از چنین بی تدبیری هایی با نام هنر در شکستن اتحاد ملت مسلمان ایران بهره برداری کنند.

حالا که برنامه تلویزیونی فیتیله به سرافرازان ایران اسلامی ، مردم آذربایجان انقلابی توهین کرده و با احساسات مردم بازی کرده است . مطمئن باش به عنوان نماینده

 ملت فیتیله ات را پایین می کشم تا اینکه صدا و سیما رسما از ملت غیور آذربایجان عذرخواهی نماید.

و . . . { یعنی اینقدر سیاست زده ایم ما }  که همه چیزو بهم 

می دوزیم فقط منتظر . . . .  بماند.!!! 

حال سوال اینجاست این بزرگترها تا به حال هیچ اشتباهی در حیطه کاری خود مرتکب نشده اند. آیا قبول دارند ! آیا تا به حال جرات معذرت خواهی داشته اند.

قضاوت خیلی سخت است. و  تهمت زدن خیلی راحت  . . .