چرا انواع فسادهای اقتصادی کوچک و بزرگ، زیاد می شود؟ چرا هیچ کس از وضع موجودش راضی نیست و حس می کند هرچه می دود باز به بهشت آرزوهایش نمی رسد؟
{این مطلب در روزنامه همشهری مورخ 19 آبان 94 منتشر شد.}
{ممنون از سید مهدی عزبز}(سیدی)
بیشتر
از آنکه فقر مهم باشد، احساس محرومیت مهم است و بیشتر از آنکه در جامعه ثروت مسأله
آفرین باشد، نمایش ثروت خطرآفرین است. اگر این حرف را بپذیرید، آن وقت است که می
توانید بسیاری از معضلات جامعه امروز را درک و تفسیر کنید. چرا رشوه دادن رایج می
شود؟ چرا نزول خواری فراوان می شود؟ چرا انواع فسادهای اقتصادی کوچک و بزرگ، زیاد
می شود؟ چرا هیچ کس از وضع موجودش راضی نیست و حس می کند هرچه می دود باز به بهشت
آرزوهایش نمی رسد؟
به این
فرمول علمی توجه کنید: یکی از اصلی ترین دلایل فساد اقتصادی در جوامع، فاصله زیاد
بین خواسته ها و نیازهای مردم با امکانات تحقق این نیازهاست.
این چنین است که وقتی حجم نیازها بزرگتر از امکان ارضاء نیازها باشد در نتیجه انحراف ایجاد می شود. از این جهت جامعه شناسان می گویند احساس نابرابری مهم تر از خود نابرابری است. این احساس است که انواع و اقسام ناهنجاری ها را می آفریند و هیچ پلیس و دادگاه و بازرسی نمی تواند از حجم آن بکاهد. چون دره عمیقی ایجاد شده که همه را می بلعد. حواسمان به این دره عمیقی که روبرویمان ایجاد شده، باشد!
