کمی درددل
سلام
این روزها روزهای سختیه ، داغ حادثه پلاسکو دل همه را سوزانده است فرقی هم نمی کند از کدام جناح و گروه باشی کمی انسانیت کافی است تا این صحنه دردناک در صفحه اول ذهنت نقش بسته باشه و تا مدتها همراهت باشد. ولی درسهایی که از این حادثه می توان گرفت بسیار گرانبهاست.
عزیزان و قهرمانانی را ازدست دادیم ، شاید تلنگری باشد برای مسئولین و برنامه ریزی بیشتر به سروسامان دادن این شهر بی سروسامان که این خطر را جدی بگیریم.
خیلی دوست دارم چیزی بنویسم، اما چه بگویم که این مرثیه تکراری است. آتش نشانان عزیز را قهرمان می نامیم که به حق قهرمانند و فداکار ولی این فاجعه توسعه نیافتگی و عدم تناسب ساختارهای ایمنی در کلان شهر تهران و نیاز های جامعه را پنهان نمودن پشت این قهرمانان دردی دوا نخواهد کرد.
این مرثیه تکراری است و برای اتفاق تکراری هرچه بنویسی تکراری است!
کاش بتوانیم راهی برای توقف این تکرارهای ملال آور بیابیم.
سومین روز بهمن هم رسید.
امیدوارم دید خوب خودمون به کشور و زندگی را از دست ندیم.
پر انرژی و مانا باشید.
